OTUŚ W SZPITALU...05/01/2014

Witajcie,

  piszę szybko bo jadę zaraz do Otinka do szpitala na Koszarową.
Jak już pisaliśmy wcześniej od dłuższego czasu borykamy się z częstymi infekcjami. Zaczęło się to mniej więcej od momentu kiedy Otuś poszedł do "O". zrobiliśmy test alergiczne, które wyszły ujemnie. Jedno wykluczone.
  W piątek zrobiliśmy wymazy z gardła na chlamydię i inne bakterie.
Nie znamy wyników bo czeka się na nie około tygodnia.
Wczoraj wieczorem Piotruś tak mocno kaszlał cały dzień , że wieczorem ok.20:00 postanowiliśmy znowu jechać na Ziemowita do Pani doktor(tam jest dyżur weekendowy .W sobotę też byliśmy).
Pani doktor ciężko było osłuchać synka ponieważ kaszel był tak mocny i nic nie mogła usłyszeć. Zaniepokoiła się i postanowiła skierować nas do szpitala z diagnozą zapalenia krtani ale przy tym wszystkim nie wyklucza zapalenia płuc , chlamydii i wiele , wiele innych rzeczy.. Była to jedyna słuszna decyzja ponieważ Otuś był już tak bardzo zmęczony , tak wycieńczony ,że padał z nóg.
   Przed wyjazdem do lekarza kiedy Otuś od tych wizyt stroni z jego ust pada zdanie, które przeszywa Ci serce na wylot i sam nie wiesz czy to dziecko czy to najmądrzejsza dorosła istota na świecie: "zabierzcie mnie do lekarza, zrobię wszystko co Pani doktor powie. Jak powie , że do szpitala to pojadę , jak trzeba zastrzyk to dam sobie zrobić i nie będę płakał i jeszcze to to co sprawia iż stoisz jak wryty a łzy same naciekają do oczu: "po co ja się urodziłem". Urodziłeś się synku po bez Ciebie ten świat nie miałby sensu a ja chcę oglądać Cię na największych stadionach piłkarskiego świata kiedy będziesz już poważnym młodzieńcem :-)...i tak właśnie będzie.
  Na Koszarowej byliśmy ok.22:00...zostaliśmy przyjęci w pierwszej kolejności z decyzja o pozostaniu w szpitalu. Otuś w gabinecie zabiegowym miał zakładany weflon i wtedy wszystko to co było kiedyś(na szczęście to przeszłość i już tego nie będzie) wraca. Płacz dziecka, strach przed wkłuciem i wielki żal :-(. Pobranie krwi i oczekiwanie na wynik krwi, na który trzeba czekać do rana. Kolejna nie przespana noc, stres i nerwy. Dzisiaj rano obchód i tel. od Anetki "wyniki krwi są dobre". Chwila ciszy w słuchawce, ulga, łzy i stwierdzenie "kocham Was"(nigdy nikomu nie życzę takich doznań) .
   Pani doktor po wynikach krwi i osłuchaniu Piotrusia mówi, że gdyby nie ten przerażający kaszel uważałaby , że dziecko jest zdrowe ale ten nieustający kaszel to coś strasznego. Niestety w naszym systemie zdrowotnym weekend i święto to martwy czas gdzie nic się nie dziej i taki też przekaz został nam podany. Wnikliwe badania laboratoryjne będą wykonywane dopiero od wtorku i będziemy więcej wiedzieć. Następna paranoja, której nie rozumiem ale cóż sam nic nie zdziałam. Nawet jak wyjdę na rynek w celu manifestu z transparentem to i tak nic nie da :-(. Ja się dziwię tylko , że jeżeli chodzi o lecznictwo czy inne sfery polityczne ludzie jeszcze na ulice nie wyszli. Najważniejsze jednak aby Otus szybko wyzdrowiał i szybko był w domku. Mamusia cały czas z synkiem i na krok go nie odstępuje. Jestem ciekaw ile razy jeszcze zadam sobie pytanie: kiedy u nas w domu w końcu będzie normalnie?..no już nie ma co narzekać , trzeba przetrwać by było pięknie i jak wszyscy wiecie ..że  na pewno tak będzie.

 lecę pa,pa